Zwierzęta

Cechy psychologii kotów
Na zachowanie współczesnego kota domowego wpływają instynkty starożytnych przodków. Na przykład notoryczna niezależność kotów jest tylko nawykiem genetycznym. W przeciwieństwie do psów, które zawsze polowały zbiorowo, koty wychodziły na łowisko pojedynczo. Stąd-niższy poziom socjalizacji wąsatych-pasiastych.

Mechanizm samoobrony u kotów jest wyjątkowy. Wolą najwyższą ostrożność, konspirację i unikanie konfliktów, które czasami są błędnie uważane za niekomunikatywne. Niechęć do uznania czyjegoś przywództwa jest również wyłącznie kocią prerogatywą, podobnie jak prawie całkowity brak empatii. Właściwie dlatego wychowanie kociaka jest uważane za bardziej złożone i specyficzne niż szkolenie szczeniaka.

Kiedy zacząć wychowywać kociaka
Po pierwsze, kocięta młodsze niż 2,5-3 miesiące nie są sprzedawane w dobrych Budach, ponieważ dzieci po prostu nie są w stanie obejść się bez kota. Po trzech miesiącach zwierzę całkowicie wstaje na łapach i opanowuje zestaw ważnych umiejętności – Lizanie sierści, umiejętność jedzenia stałego pokarmu. Teraz zwierzę jest gotowe przenieść się do nowego mieszkania i z powodzeniem się do niego przystosować.

Do wiadomości: Jeśli masz uliczny „podrysz”, trudno będzie określić jego wiek na oko. Bezpańskie maluchy są często niedożywione, bardzo chore i nierzadko wyglądają młodziej niż w rzeczywistości. W takim przypadku kotka należy pokazać weterynarzowi, aby przynajmniej z grubsza określił jego wiek.

W wieku trzech miesięcy zwierzęta są gotowe rozstać się z matką kota i nauczyć się niezależnego życia. Jednak hodowcy ostrzegają: podczas przeprowadzki kociak jest bardzo zestresowany, dlatego musi mieć czas na przystosowanie się. Zwykle jest to odstęp 10 dni, podczas którego zwierzę jest po prostu obserwowane, co daje możliwość osiedlenia się w nowym mieszkaniu. Złożone umiejętności i umiejętności puszystego lokatora w tym okresie nie są szczepione.

Przejdźmy więc do nauki

Główne etapy wychowywania kociaka
Konieczne jest nauczenie kociaka domowych mądrości i podstaw etykiety zgodnie z zasadą „od prostych do złożonych”. Figle, nawet jeśli są wyjątkowo destrukcyjne, należy traktować z protekcjonalnością w pierwszych miesiącach życia. Zwierzę nie próbuje cię skrzywdzić. To tylko jeden ze sposobów poznawania świata.

Socjalizacja i reżim dnia
Socjalizacja kota ma dość konkretny czas-to pierwsze 8-12 tygodni życia. W tym czasie zwierzę ma właściwe lub złe relacje z otaczającą rzeczywistością i ludźmi. Pierwszy etap socjalizacji kocięta odbywają się w hodowli pod okiem kota i hodowcy. Nowy właściciel musi tylko płynnie zakończyć to, co zaczął.

Strony: 1 2 3

Uznane i nierozpoznane rasy kotów bezwłosych
Oficjalne uznanie w międzynarodowych społecznościach felinologów (kotów lub kotów) uzyskały tylko sfinksy: kanadyjski, don, Petersburski. Istnieje jednak wiele innych ras pozbawionych sierści.

„Kanadyjczyk”, czyli kanadyjski Sfinks
Charakterystyczne cechy: aksamitna skóra zebrana w fałdy na kończynach i pysku, ogromne uszy, cienki krótki puch na całym ciele. Zwierzę jest wrażliwe na niskie temperatury. Kocha dzieci.

Sfinks kanadyjski

„Donchak”, czyli Sfinks don
Przedstawiciele tej rasy łysych kotów występują w czterech typach. Pierwszy obejmuje absolutnie nagie zwierzęta. Koty drugiego typu rodzą się z cienkim puchem, który w miarę wzrostu zwierzęcia wypada i już się nie pojawia.

Zwierzęta trzeciego typu owłosienia mają włosy o długości około 3 milimetrów. Ale ta „osłona” zniknie wraz z rozwojem i dojrzewaniem zwierzaka. U osobników czwartego typu włosy są dłuższe, ale rzadko rozmieszczone, mogą się zwijać i znajdować nawet z wiekiem.

Sfinks don

Peterbold, czyli Petersburski Sfinks
Nie ma wielu fałdów skórnych. Możliwy jest subtelny podszerstek. Koty peterbold są aktywne, dociekliwe, szybko i chętnie nawiązują kontakt. Bardzo przywiązany do właściciela.

Peterbold

Ukraiński lewkoj
Charakterystyczną cechą są wiszące uszy. Zwierzęta tej rasy charakteryzują się szczególną delikatnością i oddaniem. To koty z kategorii „gdzie jestem, tam i ona”. Lewka nie zostanie narzucona. Jeśli czegoś potrzebuje, będzie „wiercił” wzrokiem właściciela lub delikatnie dotknie go łapą.

Strony: 1 2 3

Dlaczego pies nic nie je
Konwencjonalnie przyczyny odmowy jedzenia psa można podzielić na dwie grupy: niezwiązane i związane z zaburzeniami zdrowia.

Czynniki niezwiązane ze stanem fizycznym zwierzęcia:

stres-brak właściciela, pojawienie się nowego czworonożnego lokatora, Przeprowadzka, wizyta w klinice, pielęgnacja;
nadmierny wysiłek fizyczny, przepracowanie;
brak aktywności fizycznej;
Wysoka Temperatura powietrza, szczególnie przez długi okres czasu;
niewłaściwe jedzenie-nadmiar paszy, przekąski, jedzenie „ze stołu”, gwałtowna zmiana rodzaju i rodzaju paszy;
zaostrzenie instynktu seksualnego;
starszy wiek zwierzaka.
Jeśli żadna z wymienionych przyczyn nie jest odpowiednia, prawdopodobnie zwierzę jest chore. Jest to oczywiste, gdy oprócz odmowy jedzenia występują inne objawy patologii. Ale w niektórych przypadkach mogą nie być na początkowym etapie rozwoju choroby.

Zwierzę może być zaniepokojone pasożytami, problemami z zębami, przewodami pokarmowymi, układem hormonalnym. Utrata apetytu może być związana z zatruciem, połknięciem obcego przedmiotu, chorobami onkologicznymi, patologiami serca. Aby zapobiec komplikacjom, nie powinieneś odkładać wizyty w klinice.

Strony: 1 2 3 4

Przydatne właściwości sałaty dla psów
Skład chemiczny liści sałaty jest zdominowany przez witaminę K i beta-karoten. W niewielkiej ilości produkt zawiera prawie wszystkie witaminy z grupy B, kwas askorbinowy, a także pierwiastki śladowe (magnez, potas, mangan, wapń). Ponadto warzywo zawiera węglowodany, błonnik pokarmowy, kilka związków białkowych.

Korzystne efekty jedzenia sałatki przez psa:

służy profilaktyce chorób narządu wzroku;
wzmacnia tkankę kostną;
wspomaga gojenie się błon śluzowych;
reguluje pracę przewodu pokarmowego, równowagę mikroflory jelitowej;
zwiększa krzepliwość krwi;
poprawia kondycję skóry i jej pochodnych.
Sałatka jest niskokaloryczna, dzięki czemu można ją bezpiecznie włączyć do diety psów, które mało się poruszają, są otyłe lub mają tendencję do przybierania na wadze.

Czy sałata szkodzi
Nadmierne spożycie zielonej sałaty liściastej może powodować problemy jelitowe czworonożnego przyjaciela w postaci wzdęć, gazów, biegunki. Niebezpieczeństwo stanowi produkt kupiony w sklepie. Podczas uprawy zieleni zimą w szklarniach aktywnie stosuje się duże dawki nawozów, pestycydów, więc takie warzywo może spowodować poważne zatrucie psa.

Sałata rosnąca w grządce może być źródłem infekcji bakteryjnej lub robaków pasożytniczych. Dotyczy to zwłaszcza psów o słabym układzie odpornościowym. U zwierząt podatnych na reakcje alergiczne warzywo może również powodować alergie, chociaż takie przypadki są rzadkie.

Strony: 1 2 3

Przyczyny alergii u psów
Ogólnie alergeny pokarmowe to białka o wysokiej masie cząsteczkowej, które po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym mogą wywołać odpowiedź immunologiczną.

Teoretycznie psa może być uczulony na każdy pokarm. Ale najczęściej prowokują go następujące produkty:

wołowina;
kurczak;
jajo;
produkty mleczne;
soja i zboża.
Stanowią one 78% wszystkich przypadków alergii u psów, z czego ponad połowa dotyczy wołowiny i kurczaka: odpowiednio 32% i 15%.

Powiesz: „ale wołowina i kurczak to najbardziej znane Jedzenie dla psa!». Dlatego te produkty są powszechnymi alergenami — ze względu na ich częste stosowanie w komercyjnych paszach. Im częściej i częściej psy coś jedzą, tym większe będzie prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej na ten konkretny pokarm.

Wyjściem jest znalezienie niezbyt powszechnego i łatwo przyswajalnego rodzaju białka. Na przykład innowacyjne białko E-protein, które jest stosowane w rosyjskich paszach Cosmopet. Jest to koncentrat białkowy uzyskany ze specjalnego owada” paszowego ” czarnego lwa. Zwierzęta nie spotykają się z tym rodzajem białka w życiu codziennym, więc prawdopodobieństwo alergii jest zminimalizowane. Ponadto E-protein ma specjalną strukturę: jest białkiem o niskiej masie cząsteczkowej, które jest łatwo wchłaniane przez organizm i nie jest rozpoznawane przez układ odpornościowy jako potencjalne zagrożenie.

Objawy alergii pokarmowej u psów
Spożywanie pokarmów alergenowych może wywołać u psa szereg nieprzyjemnych objawów.

Strony: 1 2 3